طراحی گرافیک نوعی هنر، حرفه و انظباط آکادمیک است که فعالیت آن بر مبنای طرح ریزی ارتباطات بصری به قصد انتقال پیام های خاص به گروههای اجتماعی با اهداف خاص می شود.

بر این اساس، طراحی گرافیک یک شاخه میان رشته ای از طراحی است که پایه و اهداف آن بر گرد تشریح مسائل و تعیین اهداف برای تصمیم گیری از گذر خلاقیت، نوآوری و تفکر جانبی همراه با ابزار دیجیتال استوار است تا آنها را برای تفسیر مناسب تغییر شکل دهد.

طراحی گرافیک نام های دیگری هم دارد: طراحی ارتباطات بصری، طراحی بصری یا طراحی تفسیری.

طراح گرافیک در پروسه برقراری ارتباط، نقش مُبَیِّن و یا مُفَسِّر پیام را بازی می کند. کار او تفسیر، مرتب سازی و ارائه پیام به شکل تصویری است. کار طراحی همواره بر اساس درخواستی از سوی یک مشتری آغاز می شود. یک درخواست زبان محور که به صورت شفاهی و یا کتبی ارائه می شود، و طراح گرافیک آن پیام زبانی را به بیانی گرافیکی تبدیل می کند.

لوگوی “شرکت هواپیمایی ملی ایران (هما)” | گرافیست: ادوارد زهرابیان، 1341 (1962)

طراحی گرافیک، با به کارگیری سازو کارهای ارتباطات بصری، حوزه های گوناگون دانش را پوشش می دهد. برای مثال کاربرد طراحی گرافیک در حوزه هوانوردی به همان اندازۀ کاربرد آن در استراتژی های تبلیغاتی است. بدین معنا، این برداشت نادرستی است که در بعضی کشورها طراحی گرافیک فقط تولید طرح و نقش تلقی می شود، در حالی که طراحی و نقاشی تنها شامل بخش کوچکی از طیف گسترده درجات ارتباطات تصویری هستند.

اعلان “پنجمین جشن هنر شیراز” | گرافیست: قباد شیوا، 1350 (1971)

با توجه به رشد انبوه و سریع به اشتراک گذاری اطلاعات، تقاضا برای طراحان کارآزموده، روزآمد و توانمند بیش از پیش شده است. مخصوصا به دلیل گسترش فن آوری های جدید، لزوم توجه به فاکتورهای انسانی فارق از رقابت مهندسانی که این فن آوری ها را توسعه داده اند بیشتر شده است.

پیکتوگرام “هشدار رعایت فاصله فیزیکی” در دوران شیوع کووید-19